Łuszczyca

Witam. Poniżej zamieszczam tekst autorstwa mojego dziadka, lekarza, który pragnie podzielić się swoimi długoletnimi obserwacjami w związku z łuszczycą.
Kontakt: kape.wp.pl@wp.pl

"Medice curate ipsum" (Lekarzu, ulecz samego siebie)

Tak też się stało w moim przypadku. Wyleczyłem siebie i dlatego zgodnie z przysięga Hipokratesa pragnę podzielić się tą wiadomością z ludźmi cierpiącymi na tą wstydliwą i uciążliwą chorobę, jaką jest łuszczyca. Według moich badań prowadzonych od 1953 roku jest to choroba alergiczna, a tym samym wyleczalna. Wystarczy poznać alergen i jego wyeliminować z naszego życia. W moim przypadku alergen okazał się być w środkach konserwujących produkty spożywcze. Jaki to produkt spożywczy, powiem Państwu w dalszej części mojego wystąpienia. W 1953 roku zostałem przyjęty na wydział lekarski Akademii Medycznej w Gdańsku. Będąc na 3-cim roku choroba uległa nasileniu, leżałem w klinice dermatologicznej u pana profesora Miedzińskiego. Namawiano mnie, abym zrezygnował ze studiów lekarskich. Bardzo przeżyłem to stwierdzenie, ale postanowiłem nie załamywać się, lecz zacząć obserwować siebie, otoczenie, w którym się znajduję, co jem, co piję i czy stresy związane z egzaminami nie powodują nowych wysiewów grudek łuszczycowych (na skórze tułowia, łokci, kolan, skórze głowy i zmian w paznokciach). Prowadziłem selekcję i ograniczałem spożywanie tych produktów, które wydawały się być powodem tych zmian skórnych. Okazało się to jednak na dłuższą metę niemożliwe. Mieszkałem w akademiku i stołowałem się w barze mlecznym. Tak to trwało do ukończenia studiów, podjęcia pracy i ożenku. Wiadomo – dwóch kuchni w domu nie da się prowadzić. Kiedy zostałem sam po śmierci żony mogłem przystąpić do eliminowania pokarmów zawierających różnego rodzaju przyprawy np. pieprz, paprykę, ziele angielskie, czosnek, cebulę itp. W związku z tym nie spożywałem wędlin, kiełbas, baleronów, kaszanek, pasztetów. Nie spożywałem również majonezu, keczupu i musztardy. Nie obawiałem się jedynie spożywania chleba, masła, mleka, jogurtów, kefirów itd. Wobec braku poprawy postanowiłem wyeliminować ze spożycia mleko spożywcze, śmietanę, kefiry i zaobserwowałem po kilku dniach blednięcie czerwonych plam, znikanie zmian łuszczycowych oraz nie pojawianie się nowych wysiewów. Zaobserwowałem, że po spożyciu mleka, śmietany, jogurtów zmiany pojawiały się, ale nie od razu – dopiero po kilku dniach, a cofanie ich trwało bardzo długo. Pomocniczo stosowałem jedynie popularny krem w ciemnoniebieskim opakowaniu (którego nazwy nie podam ze względu na możliwość posądzenia o krypto reklamę) oraz krem zwilżający. Dlatego też dzieląc się tymi spostrzeżeniami życzę chorym dużo silnej woli i wytrwałości przy całkowitym wstrzymaniu się od spożywania tych produktów, które wymieniłem, przynajmniej przez 2 miesiące ponieważ zawierają konserwanty, a w nim alergen, według mnie wywołujący tą chorobę. Spróbujcie Państwo - będziecie szczęśliwi.

Doktor nauk medycznych Edward Zbigniew Karpiński, specjalista chorób kobiecych i położnictwa.
Elbląg, 16.11.2009r.