Łuszczyca

chorujesz od wielu lat wiec juz przywykles do tego faktu ja na poczatku hmm nie moglam sie z tym pogodzic ze bylam "troche inna" a czasem nie da sie tego ukryc teraz choroba mi zanika czasme sie pojawia ale staram sie o niej nie myslec i mysle ze to jest najlepsza metoda przynajmiej w moim przypadku pomaga ;P a czasem jak uslysze glupia uwage albo jakies pytania to smieje sie i mowie oo nie zaczyna sie rozpadam sie co ja mam teraz zrobic po co kazdemu tlumaczyc z osoba co to jest czasem lepije przeobrazic to w zart ;P

a u mnie hmm ja nawet taty nie pytam o zdanie gadam tylko z mama a ona go blaga zeby mi pozwolil to jest straszne bo wiem ze ja mam najgorzej ze wszystkich moich znajomych heh ten fakt troche mnie przytlacza ale jak wczesniej pisalam przywyklma do tego staram sie ich nie oklamywac ale czasem musze

a tez ich namawiam na wyjazd ale na mazury ze znajomymi z gry

nie ma to jak maniaczka gier

wiesz kazdy ma innych rodziców ,ja nie mowie ze nie maja do mnie zaufania wrecz przeciwnie oni mi bardzo ufaja tylko nie ufaja ludziom i w tym jest problem. Bo oni by mnie puscili tylko sie boja. sa bardzo przerwazliwienie az za bardzo osttanio nocowalam u kolezanki to mama dzwonilamdo mnie 3 razy i pytala sie czy wszystko wporzadku bardzo mnie to denrwuje ale coz juz przywyklam teraz pracyje nad tym zeby miec dluzej czas zebym sama gdzies mogla wyjsc ale z moimi rodzicami to jest bardzo trudne. Jesli chodzi o sama mame to ona jest wporzadku na wszystko by mi pozwolila tylko oni chca swtowrzyc taki ideal rodziny w ktorym maja wspolne zdanie a czesto sie nie zgadzzaja i mama ulega tacie, a tata hmm to jest czlowiek wychowany jak w wojsku wszytsko musi byc na swoim miejscu wymaga wszytsko od innych a sma nic do siebie nie da. nie ma co sie nad soba urzalac trzeba jakos zyc

to fajnie moze kiedys na jakies pojade jak bede strasza narazie hmm ... jestem jeszcze bardzo pilnowana

i bardzo dobrze

ja nwet nie wiedzialam ze sa jakies spotkania organizowane

http://osada.pl/86998
http://osada.pl/1709

Poprowadziłam tą lekcje , a jakie były reakcje hm... różne wiele osób o tej chorobie słyszało pierwszy raz niektórzy sie śmiali nazywali to "grzybem" ale to chłopcy którzy nie dorośli do poważniejszych tematów. Poza tym ta lekcja nie miała wzbudzić zachwytu to była tylko taka informacja. Myślę ze jednak klasa zrozumiała co chciałam przekazać i będą teraz do tego inaczej podchodzić.

Hej nazywam sie Ola mam 17 lat a łuszczyce mam od kąd pamiętam (niestety jest dziedziczna) na szczęście nie mam jej na całym ciele ale niestety nie mogę jej zwalczyć "na głowie". Ona mi tak bardzo nie przeszkadza już do niej przywykłam, mam długie włosy wiec jej tak bardzo nie widać. Chodź czasem słyszę różne komętarze często bardzo nie mile. Straszna jest nie wiedza ludzi na rożne tematy, choroby. Postanowiłam że na lekcji wychowawczej poruszę temat łuszczycy i nie tylko bo jest wiele chorób dość wstydliwych. Po za tym trudno żyć w nietolerancyjnym świecie i mało doświadczonymi ludźmi. Myślę że łuszczyca mi zaniknie i życzę wam tego również.