Łuszczyca

Stosuję sterydy (i to te najmocniejsze) od ładnych paru lat i dotychczas nie zauważyłam u siebie żadnych skutków ubocznych. Co do problemu przyrostu masy - mój chorujący na łuszczycę brat jest mylnie przekonany, że moż przez to przytyć. Co prawda ciałka mu ostatnio trochę przybyło, ale moim zdaniem to z powodu niewłaściwego trybu życia, on oczywiście zamiast wziąć się za siebie i np. zafundować sobie dietę lub jakieś ćwiczenia, on wszystko zwala na łuszczycę i leki, które na nią stosuje. Moim zdaniem jest to po prostu wygodne wytłumaczenie, które nie wymaga podjęcia żadnego wysiłku, ani pracy nad sobą, by zmienić ten stan rzeczy. Dobrze, że poruszyliście ten problem, bo może raz na zawsze uda mi się wytłumaczyć mu, że nie da się przytyć od stosowania maści...

Stosuję sterydy (i to te najmocniejsze) od ładnych paru lat i dotychczas nie zauważyłam u siebie żadnych skutków ubocznych. Co do problemu przyrostu masy - mój chorujący na łuszczycę brat jest mylnie przekonany, że moż przez to przytyć. Co prawda ciałka mu ostatnio trochę przybyło, ale moim zdaniem to z powodu niewłaściwego trybu życia, on oczywiście zamiast wziąć się za siebie i np. zafundować sobie dietę lub jakieś ćwiczenia, on wszystko zwala na łuszczycę i leki, które na nią stosuje. Moim zdaniem jest to po prostu wygodne wytłumaczenie, które nie wymaga podjęcia żadnego wysiłku, ani pracy nad sobą, by zmienić ten stan rzeczy. Dobrze, że poruszyliście ten problem, bo może raz na zawsze uda mi się wytłumaczyć mu, że nie da się przytyć od stosowania maści...

Witam! Również jestem tu nowa i muszę stwierdzić, że stronka naprawdę mi się podoba. Na łuszczycę leczę się od ok 10 lat i muszę przyznać, że najbardziej dobija mnie jej nieprzedwidywalność - tzn. leki, które kiedyś pomagały nie zawsze okazują się później równie skuteczne. W tej chwili największy problem mam z owłosioną skórą głowy. Dziadostwo jedno tak się "przykolegowało" do tego miejsca, że nie mogę tego skutecznie doleczyć. A na ciele mam raczej pojedyńcze i punktowe zmiany skórne.
Propo metod leczenia - co sądzicie na temat Vilcacory? Jeśli o niej słyszeliście...Powiem tylko w skrócie, że są to preparaty ziołowe, sprowadzane z Peru, znane niemal na całym świecie, które mają dość szerokie spectrum działania, że tak powiem. Ładnych kila lat temu rodzice zafundowali mi taką kurację i podziałała wręcz fenomenalnie - nastąpiła prawie dwuletnia remisja choroby! A tymczasem brat, który również stosował tę kurację (podobnie jak ja choruje na łuszczycę) nie mógł niestety nacieszyć się podobnymi rezultatami. Co sądzicie w ogóle na temat ziołolecznictwa w terapii łuszczycy? Jestem ciekawa Waszych opinii i doswiadczeń.
I jeszcze jedno - słyszałam kiedyś, że pozytywne efekty przynosi...opalanie się w solarium (powszechnie uważane za tak szkodliwe dla skóry). Zdarza się Wam korzystać z solarki? Jak czuje się po tym Wasz asóra?

Ja również myślę, że warto polatać po urzędach - jak by nie było przez3 lata otrzymywałam zasiłek, gdyż z powodu łuszczycy otrzymałam zaświadczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności. W sierpniu kończy mi się zasiłek (wypisują to na jakiś okres czasu, niestety nie na zawsze) muszę więc załatwiać wszystko od nowa. Przez te 2 lata zdąrzyłam zapomnieć, co tak dokładnie muszę wypełnić, w każdym razie na pewno potrzebna jest cała historia choroby z przebiegu leczenia (poradnia dermatologiczna, pobyty w sanatoriach, szpitalach, itp.). Kserujesz i dołączasz do dokumentów swzystko, co masz - historie choroby, wypisy, itp. A potem czeka się na komisję lekarską. Jednak myślę, że łatwo jest to zaświadczenie otrzymać, bo ł. ma to do siebie, że jest chorobą "nieobliczalną" (w tym sensie, że ciężko przewidzieć pewne rzeczy) i nieuleczalną - stan skóry wciąż się zmienia i to, że jednego dnia nie masz nic niestety nie oznacza, że kolejnego Cię nie wysypie. I lekarze zdają sobie z tego sprawę. W swoim życiu przeszłam tylko jedną taką komisję i jak na złość byłam akurat dość podleczona, a pomimo to lekarz bez problemu wystawił mi zaświadczenie o niepełnosprawności.

Przypadkiem trafiłam na tę stronkę i muszę przyznać, że jest kapitalna

Z ogromnym zainteresowaniem czytałam wasze posty - zawierające różnorakie porady, refleksje, problemy związne z codziennym borykaniem się z panią Ł Cieszę się, że istnieje możliwość podzielenia się swoim problemem z innymi.

Może parę słów na moj temat. W tym roku skończę 21 lat a na łuszczycę choruję od 10-ego roku życia. Początek choroby przebiegał bardzo niewinnie i w życiu nie pomyślałabym, że kiedyś trafię z tego powodu do szpitala lub sanatorium, a tak się niestety stało. Nawiasem mówiąc przypadłość tę otrzymałam po tacie (zresztą nie tylko ja, mój brat również od dziecka na to choruje). Życie z tym dziadostwem to istna huśtawka - raz remisja i święty spokój, innym razem całkiem spory wysyp. Największy problem mam ze skórą głowy, która jakoś nie daje się wyleczyć i czuję z związku z tym ogromny dyskomfort (odpadający strup, uczucie ściągnięcia - jak w hełmie, masakra!). Wiecie może jak mogłabym sobie z tym poradzić? Ostatnio stare, sprawdzone już metody zaczynają zawodzić...
Pozdrawiam Was serdecznie i obiecuję, że w miarę możliwości postaram udzielać się na naszym forum.
Buziaczki! :-*