Łuszczyca

A i dzięki za artykuł. Bardzo przydatny. Mój reumatolog również powiedział, że w trakcie ciąży może dojść do zaleczenia choroby. Wspomniał jednak coś o sterydach, które włącza się po odstawieniu metotrexatu. Czy wiecie coś na ten temat?

Witam, swoje pytanie kieruję do wszystkich kobiet chorujących na łuszczycowe zapalenie stawów. Czy znacie może godnego polecenia lekarza ginekologa, który poza swoją specjalizacją, mógłby prowadzić pacjentkę z łzs przed planowaną ciążą i jej trakcie?

Choruję na łuszczycę oraz łzs, biorę metotreksat, kwas foliowy, tabletki Yasminelle, jestem pod opieką bardzo dobrego lekarza reumatologa.
Wiedza niektórych ginekologów kończy się na tym, że przy braniu metotreksatu nie można zajść w ciążę. Wiadomo, nie jest powiedziane, że pojawią się problemy w trakcie ciąży ale ja wolę dmuchać na zimne i być pod dobrą opieką (w razie konieczności zlecenia jakichś dodatkowych badań itd.)
Szukam lekarza na terenie Warszawy. Będę wdzięczna za pomoc.

Pozdrawiam,
tuska

Od razu się humor poprawia:D:D:D też nie wiedziałam, że takie kawały istnieją :lol:

a czemu mój nick jest pod postem szatera???

Jeśli chodzi o życie w związku kiedy ma się łuszczycę, to w moim przypadku było tak, że chłopakowi z którym jestem już ponad 2,5 roku powiedziałam dopiero po 1.5 roku bycia ze sobą.(w liceum nie miałam dużych zmian na skórze)Zawsze miałam opory w rozmowie o tej chorobie bo wydaję mi się że za mało osób wie co to jest i nazwa raczej odstrasza. Mój chłopak wcześniej też nie słyszał o tej chorobie ale ją zaakceptował. I tak i tak by się wydało, ponieważ zachorowałam na łuszczycowe zapalenie stawów a niestety ból stawów ciężko jest ukryć.

Bardzo dobrze, że jest wątek dotyczący łzs, bo dotąd widziałam na tym forum posty tylko dotyczące problemów ze skórą.

Więc mam 20 lat, na łuszczyce "skórną" choruje od 10/11 roku życia. Na szczęscie jej przebieg nie był najgorszy i choć maści nie pomagały, co roku chodziłam na lampy, które mnie podleczały.

Na łuszczycowe zapalenie stawów choruje mniej więcej od 1,5 roku ale o tym że jestem chora właśnie na to dowiedziałam się rok temu w listopadzie (wcześniej stawy bolały ale zawsze tłumaczyłam ten ból innymi przyczynami np. brak ruchu w przypadku bioder, dużo pisania w przypadku ręki) Więc dowiedziałam się o tej chorobie i od razu dostałam metotrexat i sterydy. (bo warto wiedzieć że teraz leczenie łzs polega na jak najszybszym zwalczeniu choroby czyli leczeniu od razu najsilniejszymi lekami a nie eksperymentowaniu co pomoże a co nie). niestety po 3 miesiącach kiedy trexan już powinien działać stan się pogorszył. dobrze czułam się jedynie biorąc sterydy. Więc dostałam skierowanie do Instytutu reumatologicznego w Warszawie gdzie choroba miała być zdiagnozowana i wcelowane leczenie. Do tej pory prowadziła mnie reumatolog w przychodni dla której mój przypadek był naprawdę poważny, jednak gdy położyłam się do szpitala i okazało się że na 99% mam to cholerstwo, moja choroba jest za łagodna aby zastosować leczenie biologiczne (jeśli chodzi o to leczenie to jak już ktoś pisał rzeczywiście jest drogie ale szpitale je chyba refundują) dostałam większa dawkę trexanu którą biorę do teraz. Trudno mi powiedzieć czy jest lepiej czy nie ale z wizytą jeszcze czekam. Na razie biore 20mg/ tydzień ale przy łzs można powiększać tą dawkę do 25mg. Przy ostrych bólach pomaga i jest całkowicie wskazany i bezpieczny paracetamol więc biorę.
Jeśli chodzi ogólnie o życie i funkcjonowanie z tą chorobą to bywa ciężko. Wszyscy mówią, że trzeba ją polubić, ale nie jest to takie proste.

Mam zaatakowanych 6 stawów (szczęka, kciuk, śródręczno-międzypaliczkowy, barkowy, krzyżowo-biodrowy, paluch u stopy-przez co o szpilkach muszę na razie zapomnieć:) no i przyczep mięśnia w ramieniu (bo łzs niestety nie tylko atakuje stawy) każdy mi w pewien sposób przeszkadza w normalnym funkcjonowaniu. Jak wiadomo najgorzej jest rano.
Lekarz w szpitalu powiedział że żaden sport nie ogranicza przy tej chorobie, jednak kiedy mu powiedziałam po jakimś czasie ze przez miesiąc chodziłam na aerobik stanowczo odradził i polecił pływanie które nie obciąża stawów tak bardzo jak fitness:/

Pocieszył mnie że moja choroba nie jest bardzo ostra, ale powiedział tez że muszę pogodzić się z faktem, że do remisji może nigdy nie dojść i że Metotrexat będę jeszcze brać przez długie lata. Nie pociesza mnie to ponieważ jak już pisałam- mam 20 lat- całe życie przed sobą a wiadomo że długotrwałe branie tak ciężkich leków może powodować skutki uboczne.
To moja historia opowiedziana w dużym skrócie:P Jeśli ktoś ma podobny problem niech pisze, chętnie porozmawiam i może powiem coś przydatnego, bo leżąc w szpitalu i często bywając u lekarzy sporo wiem o chorobie i tej odmianie.
tu można dowiedzieć się więcej o łzs→ http://luszczycalublin.re...e/arthritis.htm