Witam!!
Z mojego doświadczenia ze sterydami mogę powiedzieć, że sterydy to paskudztwo, które może pomaga po pierwszym zastosowaniu ale potem tylko szkodzi. Gdy zaczynałam "przygodę" z łuszczycą doktorowa tak załtwiła sterydami, że wylądowałam na dłuższy pobyt w szpitalu.
Od tamtej pory wogóle nie używam.
Czasem lekarz /zmieniłam po tamtej przygodzie lekarza/ chce mi je przepisać ale nie chcę bo wiem, że nawet ni wykupię recepty.
Odradzam je wszystkim.
Pozdrawiam i życzę powodzenia i cierpliwości w walce
Wiek: 48 Dołączył: 10 Lip 2006 Posty: 928 Skąd: Polska
Wysłany: Wto Paź 10, 2006 12:55 pm
Zgadzam się z Ewcią, sterydy to najgorsze co może być, chociaż czasami dla wielu ludzi są one ostatecznością. Zazwyczaj w trakcie stosowania sterydów widać znaczną poprawę, jednak po ich odstawieniu wysyp może być dwa razy gorszy. A co do skutków ubocznych, to prawie każdy steryd je ma, na forum w wymienionych maściach, lekach są wypisane skutki uboczne maści i leków sterydowych.
[[Kortykosterydy]] dobrze przenikają do [[skóra|skóry]]. Intensywność przenikania jest ściśle związana z budową skóry w poszczególnych partiach ciała. Zwiększone przenikanie dotyczy całego ciała niemowląt i małych dzieci (słabiej wykształcona warstwa rogowa naskórka).
== Stopień absorpcji preparatów kortykosterydowych ==
''(od największego stopnia przenikania do najmniejszego)''
#Błony śluzowe
#Moszna
#Powieki
#Twarz
#Fałdy skóry
#Tułów
#Przedramiona, uda
#Ramiona, podudzia
#Powierzchnia grzbietowa rąk i stóp
#Dłonie, podeszwy stóp.
[[kategoria:terapia]]
==Siła działania sterydów==
Od najsilniejszych do najsłabszych
; Grupa I : [[Dermovate]], [[Diplorene]] maść, [[Bedicort]], [[Diprosalic]]
; Grupa II : [[Diprosone]], [[Elocom]] maść
; Grupa III : [[Cutivate]] maść, [[Kuterid]], [[Advantan]] krem
; Grupa IV : [[Polcortolon]] maść, [[Elocom]] krem, lotio, [[Flucinar]] maść
; Grupa V : [[Cutivate]] krem, [[Laticort]] maść i krem, [[Locoid]], [[Flucinar]] krem, [[Lorinden]] maść
; Grupa VI : [[Polcortolon]] krem, [[Laticort]] krem, [[Lorinden]] krem, [[Flucinar]] krem
; Grupa VII : [[Hydrokortyzon]] krem, [[Dexapolcort]], [[Mecortolon]] krem
Wiek: 79 Dołączyła: 02 Sie 2006 Posty: 77 Skąd: Szwecja
Wysłany: Nie Gru 10, 2006 10:20 pm
Trudniejsze pojęcia
Łuszczyca – jak leczyć?
W leczeniu łuszczycy stosuje się wiele preparatów zarówno stosowanych miejscowo jak i ogólnie.
LECZENIE ŁUSZCZYCY – ZASADY OGÓLNE
PREPARATY STOSOWANE W LECZENIU MIEJSCOWYM
LECZENIE ŁUSZCZYCY – ZASADY OGÓLNE
Kiedy stosujemy preparaty na skórę, czyli leczenie miejscowe?
Leczenie miejscowe jest wystarczające w większości przypadków o ograniczonym zajęciu skóry (łokcie, kolana, okolica krzyżowa, skóra owłosiona głowy). wystarczające jest leczenie miejscowe przebiegające w trzech etapach.
Pierwszy etap leczenia - to usunięcie łusek pokrywających zmiany skórne
Łuski niemożliwiają działanie preparatów przeciwłuszczycowych. Nie należy ich usuwać mechanicznie poprzez zdrapywanie powierzchni grudek, ale poprzez stosowanie maści złuszczających z kwasem salicylowym lub siarką. Na skórę owłosioną głowy stosowanie oliwki salicylowej przez kilka dni powoduje możliwość skutecznego usunięcia nawet dużych nawarstwień łusek. Maści złuszczające i oliwkę salicylową należy zmywać ciepłą wodą z mydłem lub szamponami dziegciowymi - dostępnymi w każdej aptece. Etap ten trwa najczęściej kilka dni.
Drugi etapie leczenia - po usunięciu łusek z wykwitów łuszczycowych
Po usunięciu łusek z wykwitów łuszczycowych, gdy pojawi się czerwona powierzchnia grudek, stosujemy jeden lub kilka preparatów hamujących nadmierny podział komórek naskórka i działających przeciwzapalnie. Do najczęściej stosowanych należy zaliczyć cygnolinę, inne to preparaty dziegciowe, kortykosteroidy, pochodne witaminy D 3. Wybór leku zależy od lokalizacji zmian, rozległości zmian chorobowych, finansów chorego.
Leczenie ogólne łuszczycy
Dokładne opisanie metod systemowego leczenia łuszczycy przekracza ramy tej publikacji. Wymienimy tylko najczęściej stosowane preparaty w leczeniu ogólnym łuszczycy:
1. Retinoidy (reotigason).
2. Metotreksat.
3. Hydroksymocznik.
4. Cyclosporyna A (sandimmun-reoral).
5. Inne wprowadzane leki: sulfasalazyna, kwas umarowy, ketokonazol.
W niektórych postaciach łuszczycy, zwłaszcza w postaci wysiewnej, gdzie istnieje podejrzenie istnienia ognisk zakaźnych stosuje się antybiotyki.
Zasada leczenia kompleksowego
Leczenie łuszczycy z uwagi na możliwy szeroki zespół przyczyn wywołujących chorobę powinno być kompleksowe i nastawione na ich eliminację. Szczególnie znaczenie ma zwalczanie istniejących ognisk infekcji bakteryjnych takich jak chore zatoki, zęby, drogi moczowe i rodne. Wspomniane choroby uaktywniają proces chorobowy lub go wręcz inicjują.
Zapobieganie nawrotom łuszczycy
Profilaktyka polega na unikaniu i zwalczaniu w/w czynników zaostrzających i wywołujących chorobę:
- zwalczaniu w/w infekcji i przewlekłych stanów zapalnych (leczenie chorych zatok, próchniczo zmienionych zębów, chorób przyzębia, infekcji pasożytniczych, usuwanie migdałków podniebiennych przy nawracających infekcjach paciorkowcowych górnych dróg oddechowych)
- unikaniu stresów,
- unikaniu leków prowokujących zmiany skórne,
- zwalczanie nadwagi.
Zalecana jest umiarkowana ekspozycja na światło słoneczne, dieta niskokaloryczna oraz eliminacja używek, szczególnie alkoholu.
Leczenie wspomagające
Po leczeniu farmakologicznym wskazane jest leczenie wspomagające uzyskany efekt terapeutyczny – np. kąpiele siarkowe, w morskiej wodzie oraz leczenie klimatyczne. Na skórę osób chorych korzystnie wpływa klimat morski, wysokogórski, jak też pobyt w wyspecjalizowanych ośrodkach leczenia sanatoryjnego łuszczycy.
Preparaty zawierające kwas salicylowy są szczególnie wskazane na początku leczenie w razie znacznego stopnia nawarstwienia łusek na powierzchni zmian. Obecność grubej warstwy rogowej uniemożliwia penetrację leków do żywych warstw naskórka. Zwykle stosuje się kwas salicylowy w postaci maści lub oleju w stężeniu 3-5-10%.
Cygnolina
Preparaty zawierające cygnolinę są przeznaczone do leczenia zmian o typie łuszczycy zwykłej o stacjonarnym przebiegu. Nie należy stosować maści zawierających cygnolinę na zmiany wysiewne, podrażnione, erytrodermiczne lub wysiękowe gdyż może dochodzić do pogorszenia zmian. Cygnolinę stosuje się wg tzw. minutowj metody terapii. Maści cygnolinowe o stężeniu 0.1-0.5-1.0-2.0% nakłada się na zmiany skórne na ściśle określony czas nie przekraczający zwykle 2 godzin po czym należy dokładnie zmyć powierzchnię skóry wodą z mydłem. W Polsce dostępne są gotowe preparaty zawierające cygnolinę takie jak: Cignoderm 0.1-0.5-1-2% , Cignodermin 0.5% oraz Dithranol A 0.2-0.5-1 i 2%.
Dziegcie
Dziegcie są produktem destylacji różnych gatunków drewna lub węgla kamiennego. Należą do najstarszych sposobów leczenia łuszczycy. Charakteryzują się ciemnym zabarwieniem i nieprzyjemnym zapachem. Nowoczesne preparaty dziegciowe są wynikiem wybiórczej destylacji, która pozbawia je tych frakcji węglowodorów, które są odpowiedzialne za nieprzyjemny zapach i ciemny kolor. Mechanizm działania tej grupy leków polega na hamowaniu procesów oddychania tkankowego, dzięki czemu następuje zmniejszenie liczby podziałów mitotycznych w warstwie podstawnej naskórka. W Polsce dostępnych jest kilka preparatów gotowych: Psorisan 5%, 10%, 20% zawiera proderminę, Delatar zawiera częściowo oczyszczony dziegieć sosnowy w stężeniu 2%. Szampony z dodatkiem dziegci są zalecane w leczeniu łuszczycy skóry owłosionej głowy. Dostępne są następujące preparaty: Proderm, Freederm Tar, Ionil T, T-Gel, Denorex, Polytar i in. Po umyciu głowy można zastosować lek kortykosteroidowy w postaci płynnej lub dziegieć płynny np. Pinoderm lub Pixoderm.
Kortykosteroidy
Preparaty zawierające hormony kortykosteroidowe są najczęściej stosowane w leczeniu łuszczycy. Kortykosteroidy stosowane są zwykle w przypadku zmian łuszczycowych z dużą komponentą zapalną, z towarzyszącym świądem oraz do leczenia ognisk łuszczycy zadawnionej. Obecnie dostępna jest szeroka gama preparatów o różnej sile działania przeciwzapalnego i stopniu przenikania do skóry. Należy jednak stosować kortykosteroidy najnowszej generacji charakteryzujące się silnym działaniem miejscowym a małym wnikaniem do krwiobiegu oraz długim okresem wiązania z receptorem w skórze. Daje to możliwość aplikacji 1 leku raz dziennie a w leczeniu podtrzymującym nawet 1 raz co kilka dni. Jednak w przypadku stosowania kortykosteroidów może dojść do zjawiska tachyfilaksji tzn. wygasania wrażliwości na zastosowany lek. Trzeba tęż uwzględnić ryzyko nawrotów po zakończeniu leczenia oraz objawy uboczne tych leków takie jak: trądzik posterydowy, telangiektazje, zaniki skóry. Szczególnie narażeni na negatywne działanie miejscowej kortykoterapii są dzieci i osoby starsze.
Analogi witaminy D 3
Preparaty zawierające analogi witaminy D 3 stanowią nową grupę leków wprowadzoną do użycia dla leczenia łuszczycy plackowatej. Działanie ich polega na normalizacji procesów rogowacenia naskórka oraz ograniczaniu stanu zapalnego. Leki tego typu stosuje się zwykłe 1-2 razy dziennie przez okres 6-8 tygodni, aczkolwiek badania wskazują na bezpieczeństwo leczenia nawet w razie aplikacji przez okres 12 miesięcy. W razie braku poprawy należy rozważyć inną formę terapii.
Retinoidy do stosowania miejscowego
Jest to najnowsza forma terapii miejscowej łuszczycy, wprowadzona dopiero w ostatnich latach. W chwili obecnej dostępny jest jeden preparat zawierający Tazaroten. Lek dostępny w dwóch stężeniach 0,05% i 0,1% charakteryzuje się dobrą tolerancją miejscową i brakiem działań niepożądanych kortykosteroidów. Z uwagi na niewielką wchłanialność przez skórę (ok. 5% podanej dawki) lek może być bezpiecznie stosowany na powierzchnię ciała wynoszącą od 10 do 20% ciała.
Fototerapia łuszczycy
Promieniolecznictwo - naświetlanie za pomocą specjalistycznych lamp jest najstarszą stosowaną metodą leczenia. Do leczenia łuszczycy wykorzystano naświetlenia promieniami UVA i UVB emitowanymi przez sztuczne źródło światła. Stosunkowo skuteczną metodą jest tzw. PUVA (fotochemioterapia) polegająca na zażywaniu doustnych preparatów nasilających działanie promieni świetlnych ( psolareny) i naświetlań promieniami UVA o ściśle określonej długości fal. To leczenie można kojarzyć z innymi metodami np. cygnoliną, pochodnymi witaminy D 3, dziegciami i retinoidami podawanymi ogólnie. Ale uwaga - PUVA może wywoływać objawy uboczne (uszkodzenia wątroby, powikłania skórne). W promieniolecznictwie można wykorzystać również inne długości fal (np. UVA + UVB w tzw. selektywnej fototerapii), bez używania preparatów doustnych.
Przeciwwskazania fototerapii:
- nasilenie objawów chorobowych pod wpływem promieni słonecznych
- duża ilość znamion barwnikowych
- zagrożenie rakiem skóry.
- choroby skórne prowokowane przez promienie słoneczne np. liszaj rumieniowaty
- schorzenia układu krążenia, nerek, wątroby
- ciąża, karmienie piersią
red.
Piśmiennictwo:
1. Dermatologia Praktyczna; lekarze dermatolodzy: Małgorzata Opalińska, Katarzyna Prystupa, Wadim Stąpór, Wyd.Lek. PZWL 1997.
2. Praktyczne wskazówki rozpoznawania i leczenia łuszczycy dr n. med. Adam Borzęcki z Oddziału
Dermatologicznego I Szpitala Wojskowego w Lublinie Ordynator Oddziału; Medycyna Rodzinna – 9 (1/2000)
3. Współczesne poglądy na etiopatogenezę i leczenie łuszczycy - Aneta Szczerkowska Dobosz -adiunkt Katedry
i Kliniki Chorób Skórnych i Wenerycznych AM w Gdańsku - • http://www.sluzbazdrowia.com.pl
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Artykuły
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
